Στην Άγια Βάπτιση συνέβησαν κοσμοϊστορικά γεγονότα

Είναι κορυφαίο γεγονός, που δεσπόζει στη ζωή της Εκκλησίας, και στη ζωή όλης της οικουμένης – ανεξάρτητα του αν ο βουτηγμένος στην αμαρτία κόσμος δεν το συνειδητοποιεί – είναι η Βάπτιση του Κύριου. Διότι κατά την αγία Βάπτιση συνέβησαν δύο κοσμοϊστορικά γεγονότα: Η ανάπλαση του ανθρώπου και η συντριβή των νοητών δρακόντων, δηλαδή του ανθρωποκτόνου. Το ψάλλει πολύ ωραία ο όσιος Κοσμάς του Μαϊουμά στην πρώτη ωδή (τροπάριο α’) του Κανόνος  των Θεοφανίων: «Αδάμ τον φθαρέντα αναπλάττει» ο Βασιλεύς των αιώνων Κύριος, μέσα στα ρείθρα του Ιορδάνου, και σ΄αυτά «διαθλάττει», τσακίζει, «κεφαλάς εμφωλευόντων δρακόντων» τα κεφάλια των φιδιών, δρακόντων, που φωλιάζουν στα νερά.

Ο Κύριος με το Άγιο Βάπτισμα Του αναδημιουργεί τον Αδάμ, που έχει φθαρεί από την αμαρτία. Και όπως η πρώτη δημιουργία του Αδάμ έγινε με την συμμετοχή και των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδος (Γεν. α’ 26), έτσι και στον Ιορδάνη, όπου αναδημιουργήθηκε ο Αδάμ, συμμετέχουν και τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος: Ο Θεός Πατήρ, με τη φωνή του, που ακούστηκε από τον ουρανό. Ο Υιός και Λόγος του Θεού, που δεχόταν εκούσια το Βάπτισμα. Το Άγιο Πνεύμα, με τη μορφή της περιστεράς (Ματθ. γ’  13-17). Η περιστερά είναι πτηνό, ήμερο και καθαρό, και το Αγ. Πνεύμα είναι πνεύμα πραότητος, για αυτό εμφανίζεται σε αυτή τη μορφή. Αλλά και για έναν ακόμα λόγο. Μετά τον κατακλυσμό του Νώε, παρουσιάστηκε  η περιστερά κρατώντας στο ράμφος της κλαδί ελιάς, μηνώντας με αυτό τον τρόπο στο Νώε τη λήξη της θεομηνίας, που κατέστρεψε τον κόσμο. Και τώρα στον Ιορδάνη παρουσιάζεται το Άγιο Πνεύμα με μορφή περιστεράς, η οποία κομίζει το χαρμόσυνο άγγελμα της ειρήνης στην οικουμένη, την απελευθέρωση από όλα τα δεινά και θα οδηγήσει τους ανθρώπους στον ουρανό (Αγ. Ιωαν. Χρυσόστομος)

Εξ άλλου ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης παρατηρεί: Στα νερά του Ιορδάνη συντρίβονται οι δράκοντες που ζουν στα νερά. Ο Χριστός συντρίβει στον Ιορδάνη τις κεφαλές των δρακόντων, οι οποίες ζουν στα νερά, και είναι σύμβολα των κυριοτέρων παθών: φιληδονίας, φιλαργυρίας, φιλοδοξίας, κεφαλή δε του δράκοντος, του Διαβόλου, είναι  κατ’ εξοχήν η υπερηφάνεια.

Με πνεύμα ταπεινής ευγνωμοσύνης λοιπόν ας δοξάσουμε τον σαρκωθέντα από την Παρθένο Μαρία, και βαπτισθέντα από τον Πρόδρομο Κύριον Ιησού, ο οποίος εργάστηκε με τόση αγάπη και πανσοφία την λύτρωση και αναγέννηση μας από την αμαρτία, και μας άνοιξε πάλι το δρόμο που οδηγεί στον αιώνιο και κατάφωτο παράδεισο.

Αρέστης Κλεάνθους

Θεολόγος