Ποίημα για τον π. Αρσένιο

Ευλόγησον  με Γέροντα, η σκέψη τώρα κλίνει,
λόγια “μνημόσυνο” να πω, προς τη σεπτή σου μνήμη.
Ήλθες κ’ απήλθες γρήγορα εις τη φθαρτή ζωή σου,
εργάτης ήσουν του Χριστού, σ’ όλη τη βιοτή σου.

Από νωρίς περπάτησες δρόμους στην εκκλησία,
αγάπησες τον Πλάστη μας, με καθαρή καρδία.
Όταν ο χρόνος κύλησε κ’ άνθισε η νιότης
μπήκες στη πρώτη τη γραμμή, της πίστης στρατιώτης.

Σπουδές αποπεράτωσες εις πόλη Θεσσαλονίκη
και χαρακτήρα έβγαλες χρυσό σα μαργαρίτη.
Εκεί στο Άγιο Βουνό κτήμα την Παναγίας,
μετέβης και εντάχθηκες  “μέλος της πολιτείας”.

Μοναχός εκάρηκες για χάρη του Κυρίου,
τη συνοδεία ακολούθησες του Γέροντα Αθανασίου.
Κάτω από δύσκολους καιρούς και με σκληρή δουλειά
κοινόβιο αναστηλώσατε στο όρος Μαχαιρά.

Μαζί με όλα τα παιδιά που ήταν στη κυψέλη,
σαν μέλισσες μαζεύατε το καθαρό το μέλι.
Κάθε σας λόγος προσευχή στον Άγιο Πατέρα,
απ’ την καρδιά “Άξιον εστί”,  στην Παναγία Μητέρα.

Σε χρόνο που ευδόκησε ο πάνσοφος Θεός,
νέο ποιμένα ζήτησε η πόλης Λεμεσός.
Το Γέροντα Αθανάσιο η αγάπη του λαού,
επέλεξαν Δεσπότη τους με θέλημα θεού.

Έτσι ο Θεός ανέδειξε νέο καραβοκύρη,
Ηγούμενο σε επέλεξαν όλοι στο μοναστήρι.
Μέρες και μήνες πέρασαν, χρόνος Ηγουμενίας
μ’ ευλογημένη προσφορά, σπίτι της Παναγίας.

Οξυδερκής και ευφυής, με μάτια αστραφτερά,
υπάκουος στο Γέροντα με μια χρυσή καρδιά.
Στον ωμό σου εσήκωσες το βάρος της αμαρτίας,
Πνευματικός πατέρας  έδινες ευχή της μετανοίας.

Καλοσυνάτε Γέροντα θα σ’ έχω στη ψυχή μου,
σε φέρνει η σκέψη νοερά στο διάβα της ζωής μου.
Τώρα που πέταξες ψηλά και δεν σε βλέπω πια,
Έξω από τ’ άγιο βουνό, μέσα απ’ τα παγερά νερά.
 
Χαρίτος Καρατζιά

Δημοφιλείς αναρτήσεις