Ο γάμος είναι εργαστήριο αγάπης και ελευθερίας!
Μα φυσικά ανήκω σ’ αυτούς, που θεωρούνται «χαμένοι»! Αλλά αυτό δεν με πειράζει. Την είδαμε την «νίκη». Όπως την εννοούν! Η «νίκη» γι’ αυτούς είναι σπαρμένη με πτώματα. Γι’ αυτό προτιμώ την «ήττα». Τουλάχιστον αυτή έχει μια λεβεντιά. Μια λεβεντιά, που συνήθως οι τέτοιου είδους «ελεύθεροι νικητές» δεν την έχουν. Ευτυχώς, λοιπόν, που είμαι με τους «χαμένους». Αν ήμουν με τους «νικητές», θα ζούσα πολύ πιο πλούσια, και χωρίς καμιά αγωνία για τα παιδιά μου. Μια τέτοια όμως «ελευθερία» δεν θα ήταν ζωή! Να λοιπόν, που υπάρχει και «ελευθερία», που δεν έχει καμιά σχέση με την αληθινή ζωή. Πρόκειται για μια «ελευθερία», που από μακριά βρωμάει…φυλακή! Βρωμάει…κλουβί εγωισμού! Είναι η «ελευθερία» της λεγόμενης «γκλαμουράτης» ζωής, μιας δήθεν ζωής, μιας ψευτοζωής «γεμάτης» συνήθως με…άδεια μπουκάλια και με ακόμη πιο άδειες καρδιές! Όμως μια άδεια καρδιά, φυλακισμένη στο μπουντρούμι του εγωισμού της, δεν μπορεί να χαίρεται ούτε την ζωή ούτε την ελευθερία της! Μακάριος ο άνθρωπος, που βλέπει τον ευλο
