Εὐχὴ 2η. Μεγάλου Βασιλείου. (Θείας Μετάλυψης)
Γνωρίζω, Κύριε, ὅτι κοινωνῶ τὸ ἄχραντο Σῶμα Σου καὶ τὸ τίμιο Αἷμα Σου χωρὶς νὰ εἶμαι ἄξιος καὶ ὅτι εἶμαι ἔνοχος καὶ γι᾿ αὐτὸ τρώγω καὶ πίνω τὴν καταδίκη μου, ἀφοῦ κοινωνῶ χωρὶς νὰ ἔχω συνειδητοποιήσει πλήρως ὅτι τὰ Μυστήρια αὐτὰ εἶναι τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα Σου, Χριστέ μου, ποὺ εἶσαι ὁ Θεός μου. Ὅμως προσβλέποντας μὲ θάρρος στὴν καλοσύνη Σου, πλησιάζω σ᾿ Ἐσένα ποὺ εἶπες· ὅποιος τρώει τὴ Σάρκα Μου καὶ πίνει τὸ Αἷμα Μου, μένει μέσα Μου κι ἐγὼ μαζί του. Λυπήσου με, Κύριε, καὶ μὴ μὲ τιμωρήσεις παραδειγματικά, τὸν ἁμαρτωλό, ἀλλὰ δεῖξε καὶ σὲ μένα τὸ ἔλεός Σου. καὶ ἂς συντελέσουν τοῦτα τὰ Ἅγια Δῶρα στὴ θεραπεία μου καὶ στὸν καθαρισμὸ καὶ τὸ φωτισμὸ καὶ τὴν προφύλαξη καὶ τὴ σωτηρία καὶ τὸν ἁγιασμὸ τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματός μου· γιὰ νὰ ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ μένα κάθε πονηρὴ σκέψη καὶ πράξη καὶ διαβολικὴ ἐνέργεια ποὺ ξεκινᾶ ἀπὸ τὴ σκέψη μου καὶ πραγματοποιεῖται ἀπὸ τὰ μέλη τοῦ σώματός μου. Γιὰ νὰ ἔχω θάρρος νὰ Σὲ ὁμολογῶ καὶ νὰ Σὲ ἀγαπῶ· γιὰ νὰ ἀλλάξω τὴ ζωή μου καὶ νὰ ζῶ πλέον μὲ ἀσφάλεια κάτω ἀπὸ τὴν σκέπη Σου· γιὰ νὰ αὐξάνω σὲ ἀρετὴ καὶ τελειότητα τηρώντας τὶς ἐντολές Σου· γιὰ νὰ ἔχω τὴ χάρη καὶ τὴν κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος· γιὰ νὰ ἔχω ἐφόδιο γιὰ τὴν αἰώνια ζωὴ καὶ νὰ εἶναι καλόδεχτη ἡ ἀπολογία μου (ὅταν ἐνώπιόν Σου κριθῶ γιὰ τὶς πράξεις μου). Γι᾿ αὐτὸ (Κύριε) ἂς μὴν ἀποβεῖ σὲ μένα ἡ Κοινωνία αὐτὴ καταδίκη ἢ κατάκριση.
