Άγιε Πέτρας, η Μητέρα Εκκλησία δεν χτυπά τα παιδιά της!

Γράφει ο Αιμίλιος Πολυγένης - 00.48
Διαβάσαμε πολλές απόψεις και σχόλια για την προφυλάκιση του Γέροντα Εφραίμ.
Άλλες επώνυμες και άλλες ανώνυμες. Άλλες υπέρ του και άλλες όχι. Μόνο μία (επώνυμη) άποψη δεν θελήσαμε να δημοσιεύσουμε, καίτοι την λάβαμε ουκ ολίγες φορές στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο.
Εκείνη του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Πέτρας κ. Νεκταρίου. Όχι γιατί δεν μας εκφράζει.
Καθένας έχει το θάρρος της γνώμης του. Οιοσδήποτε μπορεί να έχει την άποψή του. Και σε κάθε περίπτωση, κάθε γνώμη, κάθε θέση, πρέπει να γίνεται σεβαστή.
Ακόμη κι αν τα ψήγματα αλήθειας, κατά τη δική μας ταπεινή γνώμη, σε αυτό το άρθρο είναι απειροελάχιστα.
Το άρθρο του Σεβασμιωτάτου μητροπολίτη Πέτρας κ. Νεκταρίου, παρότι κυκλοφόρησε ευρύτατα στα blogs και site, δεν το δημοσιεύσαμε για έναν και μόνον λόγο: γιατί ξέρουμε καλά πως σε καμία περίπτωση δεν εκφράζει το Οικουμενικό Πατριαρχείο και κινείται σε ένα πνεύμα αλλοπρόσαλλα διαφορετικό και σίγουρα μη χριστιανικό.
Ένας Ιεράρχης του Οικουμενικού Θρόνου χρησιμοποιεί τόσο φαρμακερές λέξεις για έναν «αδελφό» του, που ίσως δεν θα χρησιμοποιούσε ποτέ ένας φανατισμένος αλλόθρησκος για έναν Χριστιανό.
Ο Σεβασμιώτατος φαίνεται πως κινείται σε μία πολύ διαφορετική οδό από εκείνη που επιτάσσει το χριστιανικό πνεύμα, "μη προ καιρού κρίνετε, έως αν έλθει ο Κύριος" λέει ο Απόστολος.
Δίνοντας ένα στίγμα που σε καμία περίπτωση το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν έχει υπονοήσει στο ελάχιστο.
Δηλητήριο σε κάθε αποτύπωμα που αφήνει η -ζαλισμένη από την αγωνία να ψέξει και να περιγράψει με τον χειρότερο τρόπο - γραφίδα του.
Εικασίες που και οι πιο δριμύτατοι κατήγοροι του Εφραίμ δεν του έχουν αποδώσει. Όπως για τα περί off shore και προσωπικούς λογαριασμούς.
Όταν όλοι ξέρουν πως ο Εφραίμ ό,τι έκανε το έκανε για την ιστορική Μονή Βατοπεδίου.
Πολλοί κατηγορούν το Οικουμενικό Πατριαρχείο και προσωπικά τον Προκαθήμενο της Ορθοδοξίας κ. Βαρθολομαίο, γιατί σιωπά στην υπόθεση του Βατοπεδίου και στην προφυλάκιση του Ηγουμένου Εφραίμ.
Είμαστε ελάχιστοι για να κρίνουμε. Αλλά με την ελάχιστη εμπειρία μας, ίσως καταλαβαίνουμε τον λόγο.
Η Μητέρα Εκκλησία δεν βιάζεται. Η Μητέρα Εκκλησία δεν χτυπά τα παιδιά της. Ακόμη και αν κάνουν (ή τους αποδίδουν ότι κάνουν) τα μεγαλύτερα σφάλματα.
Η Μητέρα Εκκλησία αγκαλιάζει στοργικά τα παιδιά της.
Η σιωπή του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Πατριάρχη, τούτες τις κρίσιμες ώρες για τον Ηγούμενο Εφραίμ, προσφέρει απεριόριστη βοήθεια.
Στέλνει μηνύματα σε πολλούς. Σε εχθρούς και «αδελφούς» του που βιάστηκαν να τον καταδικάσουν. Να τον οδηγήσουν στην αγχόνη του ευτελισμού και της απαξίωσης.
Το χριστιανικό δεν είναι να χτυπούμε τον άλλο. Κυρίως όταν είναι πεσμένος χάμω Σεβασμιώτατε…
Που είναι η αδελφική σας αγάπη; Ποιο χάρισμα έχετε εσείς που διαγνώσατε αμέσως την ενοχή του Ηγουμένου Εφραίμ;
Γιατί δεν καλείτε στο δρόμο της σωφροσύνης τους δεκάδες Ιεράρχες που βγαίνουν και υπερασπίζονται τον Ηγούμενο;
Κάθε σας λέξη ηχεί σαν εκείνες που χρησιμοποιούν καθημερινά οι φανατισμένοι αιμοδιψείς φωνασκούντες στην αδηφάγο τηλεοπτική αρένα, που εκ των προτέρων έχει ρίξει στην πυρά τον «ηγούμενο – επιχειρηματία».
Ένας αρχιερέας της Ορθόδοξης Εκκλησίας αποκαλεί ευθέως ως «μεγαλομανή», «ανασφαλή», «με το σύνδρομο του νεόπλουτου», «που αναμιγνύει επικίνδυνα την πνευματικότητα και την επιχειρηματικότητα», «που μετεωρίστηκε ο νους του» και κινείται «υπερπολυτελώς και ζει εκκοσμικευμένα».
Αν εσείς, ο πνευματικός πατέρας, με αυτά τα λόγια στηρίζετε τον Γέροντα Εφραίμ τότε οι εχθροί της Ορθοδοξίας, του Αγίου Όρους, ποια λόγια τους μένει να χρησιμοποιήσουν;
Μπορεί να είναι όλα αυτά που λέτε. Κι ακόμη περισσότερα. Όμως ποιο πνευματικό παράδειγμα δίνετε στους χιλιάδες που διαβάζουν την υπόθεση, εσείς που πρώτος δείχνετε τον, κατά τη γνώμη σας, βέβαιο αμαρτωλό;
Η Μητέρα Εκκλησία Σεβασμιώτατε, ξέρει πότε και πώς και αν πρέπει να μιλήσει. Και ξέρει να αγκαλιάσει το παιδί της, με αυτή τη μητρική στοργή που τη διακρίνει, όταν αυτό παρεκκλίνει της πορείας του.
Δεν τιμωρεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Εμείς έτσι πιστεύουμε. Παρεκτός κι αν εσείς Σεβασμιώτατε έχετε άλλη γνώμη γι’ αυτό.
Με αυτή τη λογική δεν δημοσιεύσαμε το κείμενό σας. Γιατί, με όλο το θάρρος, δεν δικαιούται ένας ιεράρχης του Οικουμενικού Θρόνου να χρησιμοποιεί τέτοιες λέξεις, να βγάζει τέτοιο μένος για τον «φίλο που προασπίζει ευκαίρως ακαίρως», όταν η ίδια η Μητέρα Εκκλησία έχει επιλέξει για την ίδια υπόθεση τη σιωπή.
Η Μητέρα Εκκλησία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, σίγουρα δεν έχει την ανάγκη κανενός από εμάς για να την υπερασπιστεί, ούτε μεγαλόσχημων κληρικών, πολλώ δε μάλλον κάποιων λαϊκών, όπως και η ταπεινότητά μου.
Όμως έχουμε το θάρρος της γνώμης μας και θα την εκφράζουμε.
Γιατί πρέπει να υπάρχει πάντοτε ένας αντίλογος σε κάθε άποψη που προκαλεί κρότο. Γιατί μετά τον κρότο και την λάμψη ακολουθεί το απόλυτο σκοτάδι και η σιωπή.
Και ποτέ το σκοτάδι δεν έδειξε το δρόμο για την αλήθεια.
ΥΓ. Γράφετε στο άρθρο σας ότι ελπίζετε η Παναγία να συνετίσει τον Ηγούμενο Εφραίμ και «να βάλει τα πράγματα σε τάξη για τις εξυπνάδες του».
Εμείς ελπίζουμε η Παναγία να κρατήσει τους αρχιερείς μακριά από τα μικρά, τα ανθρώπινα και ταπεινά.
Ο πειρασμός της αντιζηλίας και της χαιρεκακίας δεν αρμόζει σε κληρικούς.

Πηγή: Romfea.gr