ΈΝΑΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ ΦΙΛΟΤΙΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ
Στα χρόνια της κατοχής 1941-42, πέρασαν τρεις-τέσσερις πεινασμένοι συνάνθρωποι μας, σχεδόν γυμνοί, από την γειτονιά μας, ζητώντας βοήθεια. Οι περισσότεροι εκείνη την εποχή δεν είχαν ούτε το ψωμί της ημέρας και έτσι οι άνθρωποι πέθαιναν της πείνας, ακόμα και στους δρόμους. Μικροί μεγάλοι, όταν πεινούσαν, ανακάτευαν τα σκουπίδια και ό,τι έβρισκαν, το έτρωγαν.
Ένας γείτονας φιλότιμος και ελεήμων, όταν τους είδε σ' αυτήν την κατάσταση, τους λυπήθηκε και πήρε ό,τι είχε μέσα το κρεμαστό "φανάρι" με τη σίτα και τους τα έδωσε. Άκουσε όμως από τη γυναίκα του γκρίνιε
ς, φωνές,...μάλλον δικαιολογημένες.
Και Τι θα φάμε εμείς; Το βράδυ τα παιδιά θα μείνουν νηστικά, το άδειασες όλο...
--Γυναίκα, λέει, εμείς δεν έχουμε, αλλά έχει ο Θεός.
-Ό Θεός έχει, αλλά εμείς δεν έχουμε, απάντησε εκείνη.
Οι πεινασμένοι έφυγαν ευχαριστημένοι, και το ανδρόγυνο κάθισε μαζί με τους γείτονες και κουβεντιάζανε αν πρέπει να δίνουνε σ' αυτή τη δύσκολη εποχή ελεημοσύνη ή όχι. Αφού κουβέντιασαν αρκετά με τους γείτονες νύχτωσε και μπήκαν μέσα στα σπίτια τους, γιατί απαγορευόταν ή κυκλοφορία από τους Βουλγάρους.
Και τώρα Τι θα φάμε εμείς; Τι θα φανέ τα πέντε παιδιά μας;
Ε, κάτι θα έχει βάλει ο Θεός στο "φανάρι," είπε ο σύζυγος.
Ανάψανε την λαμπίτσα και μόλις έφεξε λίγο, είδαν το "φανάρι" γεμάτο τρόφιμα! και απ' αυτά πού δεν υπήρχαν, όπως τυρί! Αυτό συνέβη στον πολύ ελεήμονα γείτονα μας.
Ένας γείτονας φιλότιμος και ελεήμων, όταν τους είδε σ' αυτήν την κατάσταση, τους λυπήθηκε και πήρε ό,τι είχε μέσα το κρεμαστό "φανάρι" με τη σίτα και τους τα έδωσε. Άκουσε όμως από τη γυναίκα του γκρίνιε
ς, φωνές,...μάλλον δικαιολογημένες.Και Τι θα φάμε εμείς; Το βράδυ τα παιδιά θα μείνουν νηστικά, το άδειασες όλο...
--Γυναίκα, λέει, εμείς δεν έχουμε, αλλά έχει ο Θεός.
-Ό Θεός έχει, αλλά εμείς δεν έχουμε, απάντησε εκείνη.
Οι πεινασμένοι έφυγαν ευχαριστημένοι, και το ανδρόγυνο κάθισε μαζί με τους γείτονες και κουβεντιάζανε αν πρέπει να δίνουνε σ' αυτή τη δύσκολη εποχή ελεημοσύνη ή όχι. Αφού κουβέντιασαν αρκετά με τους γείτονες νύχτωσε και μπήκαν μέσα στα σπίτια τους, γιατί απαγορευόταν ή κυκλοφορία από τους Βουλγάρους.
Και τώρα Τι θα φάμε εμείς; Τι θα φανέ τα πέντε παιδιά μας;
Ε, κάτι θα έχει βάλει ο Θεός στο "φανάρι," είπε ο σύζυγος.
Ανάψανε την λαμπίτσα και μόλις έφεξε λίγο, είδαν το "φανάρι" γεμάτο τρόφιμα! και απ' αυτά πού δεν υπήρχαν, όπως τυρί! Αυτό συνέβη στον πολύ ελεήμονα γείτονα μας.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΠΑΤΗΡ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ. ΓΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΒΙΩΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ.
