Οι απροετοίμαστοι κληρικοί, που εμποδίσθηκαν από τον Θεό και δεν  λειτούργησαν

Κάποτε,  στην  Σπηλιά  του  Αγίου  Αθανασίου  ήταν  ένας  Γέροντας  με  δύο  υποτακτικούς. Ο ένας ήταν Ιερομόναχος και ο άλλος Ιεροδιάκονος. Μια μέρα, λοιπόν,  πήγαν οι υποτακτικοί του σ’ ένα εξωκκλήσι , για να λειτουργήσουν. Ο Ιερεύς όμως  φθονούσε πολύ τον Διάκο, γιατί τον ζήλευε , επειδή ο Διάκος ήταν πιο έξυπνος και  επιτήδειος φυσικά σε όλα· αλλά και ο Διάκος δεν βοηθούσε με τον εγωιστικό του  τρόπο.  Ο Ιερεύς είχε προετοιμασθή μεν εξωτερικά, διαβάζοντας την θεία Μετάληψη  και κάνοντας όλα τα σχετικά τυπικά, δυστυχώς όμως , το κυριότερο, την εσωτερική προετοιμασία, δεν το έκανε: το να εξομολογηθή ταπεινά, για να διώξη τον φθόνο και την ζήλεια απ’ την καρδιά του, τα οποία δεν φεύγουν με το να αλλάξουμε τα ρούχα  μας και να λούσουμε το κεφάλι.  
Έτσι,  λοιπόν ,  με  την  εξωτερική  αυτή  προετοιμασία  προχώρησε  στο  φοβερό  Θυσιαστήριο,  για να  λειτουργήση .  Μόλις  άρχισε  να  προσκομίζη ,  τί  συνέβη  όμως ;  Ακούστηκε ξαφνικά ένας μεγάλος κρότος, και είδε να φεύγη το Άγιο Δισκάριο από  την Προσκομιδή και να εξαφανίζεται! Επόμενο ήταν να μη μπορέσουν πια να λειτουργήσουν. Εάν δεν τους εμπόδιζε  ο  Καλός  Θεός  με αυτόν  τον  τρόπο,  και  λειτουργούσε  ο  Ιερεύς  με  την  ψυχική  κατάσταση στην οποία βρισκόταν, μου λέει ο λογισμός ότι θα πάθαινε μεγάλο κακό.  Αυτή  την  γνώμη  είχε  και  ο  Παπα‐Βαρλαάμ της Βίγλας ,  ο  οποίος  και  μου  διηγήθηκε το περιστατικό αυτό.  

Αγ. Παϊσίου: Αγιορείται Πατέρες

Δημοφιλείς αναρτήσεις